Huisman, Milan (2021) Een retrospectief dossieronderzoek naar de invloed van de kanaalwanddikte van incisieven met een avitale pulpa en niet afgevormde wortels op de overleving na MTA apexificatie. thesis, Dentistry.
Full text available on request.Abstract
Inleiding: Wanneer de pulpavitaliteit van een zich nog ontwikkelend element verloren gaat, bijvoorbeeld als gevolg van dentaal trauma, stopt daarmee de wortelvorming. Het element heeft hierdoor een korte radix met dunne kanaalwanden en een wijd open apex. Het ontbreken van een apicale stop bemoeilijkt het aanbrengen van een hermetisch afsluitende wortelkanaalvulling. De ‘mineral trioxide aggregate’ (MTA) apexificatiebehandeling is een methode om een artificiële apicale stop te creëren, waartegen het wortelkanaal verder kan worden geobtureerd om herinfectie van de periapicale weefsels te voorkomen. De voorspelbaarheid van het behandelresultaat van de MTA apexificatiebehandeling is niet duidelijk. Inzicht hierin is belangrijk, zodat behandelaars hun patiënten beter kunnen voorlichten over de prognose van de voorgestelde behandeling. Het doel van dit onderzoek is inzicht te geven in het overlevingspercentage van de MTA apexificatiebehandeling, in relatie tot de kanaalwanddikte. De vraagstelling luidt: ‘Wat is het overlevingspercentage van avitale onafgevormde incisieven na een MTA apexificatiebehandeling en welke invloed heeft de kanaalwanddikte hierop?’ Materiaal en methode: Het betreft een retrospectief dossieronderzoek naar de overleving van 66 incisieven van 55 patiënten die in de periode van 2009 tot 2019 bij EndoGroningen een MTA apexificatiebehandeling hebben gehad. Het vervolg van het behandelde element werd vastgesteld door de verwijzende huistandartsen te verzoeken een vragenlijst in te vullen. In geval van non-respons werden patiënten telefonisch benaderd voor het vaststellen van de staat van het betreffende element. Kaplan-Meier-overlevingscurves werden opgesteld om de overlevingskans te bepalen. De invloed van verschillende parameters op de overleving werd beoordeeld middels de log-rank test. Daarnaast werd de invloed van de kanaalwanddikte op het optreden van wortelfracturen beoordeeld middels de onafhankelijke t-toets. Resultaten: Overleving werd vastgesteld bij 63 (95,4%) elementen. De gemiddelde overleving betrof 9,0 jaar (95% BI [8,5; 9,5]). De kanaalwanddikte hield geen relatie met de overleving van een element (p = ,27). Tijdens de onderzoeksperiode werden bij drie elementen horizontale wortelfracturen gediagnosticeerd. De kanaalwanddikte van gefractureerde elementen verschilde niet ten opzichte van de andere elementen (p = ,07). Discussie: Met de MTA apexificatiebehandeling werden gunstige resultaten behaald, met een kans op overleving na zeven jaar van 89% (95% BI [76%; 100%]). De resultaten van dit onderzoek tonen aan dat de kanaalwanddikte geen significante invloed heeft op de prognose van incisieven na MTA apexificatiebehandeling. Wel werd een tendens waargenomen van dunnere kanaalwanden bij de drie gefractureerde elementen.
| Item Type: | Thesis (UNSPECIFIED) |
|---|---|
| Supervisor name: | Sluis, Prof. dr. L.W.M. van der and Veenstra, Drs. K. |
| Faculty: | Medical Sciences |
| Date Deposited: | 05 May 2023 11:35 |
| Last Modified: | 05 May 2023 11:35 |
| URI: | https://umcg.studenttheses.ub.rug.nl/id/eprint/3509 |
Actions (login required)
 |
View Item |