The allocation of emergency- and elective patients to operating rooms

Pricker, Erik (2011) The allocation of emergency- and elective patients to operating rooms. thesis, Other studies (UMCG).

Text Scriptie_Erik_Pricker.pdf Download (2MB)

Abstract

Inleiding Binnen het UMCG reserveert men op dit moment twee operatiekamers (OK’s) voor spoedingrepen. Dit betekent dat dagelijks ongeveer 920 minuten capaciteit voor spoedpatiënten beschikbaar is. Men weet dat men deze kamers ongeveer 60% van de tijd gebruikt voor operaties bij een spoed-patiënt: de netto bezettingsgraad. Naast deze bezettingsgraad beschikt men over gegevens zoals: overtijd, afzeggingen van operaties, wachttijden voor spoedpatiënten, aantal geopereerde electieve patiënten en patiënten geopereerd buiten de reguliere operatiesessies. In dit onderzoek staat de vraag centraal hoe het UMCG het meest efficiënt capaciteit voor spoed- en electieve patiënten aan de beschikbare operatiekamers (OK's) kan toewijzen (capaciteit allocatie systemen). Methode Discrete-event simulatie met Flexsim HealthCare voor vergelijking van alternatieve capaciteit allocatie, met een zo realistisch mogelijke nabootsing van het huidig systeem. Uitvoering van zo’n 60 experimenten door toepassing van verschillende beslissingen (tactisch en operationeel) op het model. Resultaten Door minder spoed-capaciteit te gebruiken (700 minuten) en dit te verdelen over zeven operatiekamers, kan men 4% meer electieve patiënten opereren. In deze zeven OK’s kan men de resterende tijd inplannen met electieve patiënten. Indien men het terugbrengen van overtijd belangrijker acht dan het verhogen van het aantal geopereerde patiënten kan men 920 minuten spoed-capaciteit toewijzen aan zeven OK's. De performance op overtijd kan men dan met ongeveer 7% verbeteren. Het huidig systeem in tact laten met als toevoeging dat men electieve patiënten op de spoedkamers kan opereren wanneer er geen spoedpatiënten zijn, is een derde mogelijkheid. Het verlagen van de late start en planningsafwijking liet verdere mogelijke verbeteringen zien die overtijd frequentie met (theoretisch) 40% kunnen verlagen. Conclusie Er is niet één beste systeem om capaciteit voor spoed- en electieve patiënten toe te wijzen aan de operatiekamers van het UMCG. Het aantal geopereerde patiënten kan men met de huidige capaciteit uitbreiden, maar dat gaat ten koste van de wachttijd voor spoedpatiënten en/of overtijd. De huidige capaciteit voor spoedpatiënten kan men verlagen, met als resultaat een geringe stijging van de gemiddelde wachttijd voor spoedpatiënten. Één van de drie aangeraden systemen kan dit realiseren. Verminderen van late start en planningsafwijking van de operatieduur kunnen leiden tot verdere verbeteringen van het huidig systeem.

Item Type:	Thesis (Thesis)
Supervisor name:	Goudswaard, ir. A.P.
Supervisor name:	Zee, dr. ir. D.J. van der and Bokhorst, dr. J.A.C.
Faculty:	Mathematics ∧ Natural Sciences
Keywords:	Opeatiekamers, Spoedingrepen, Logistiek, Operatieve zorg, UMCG, Capaciteitsbeheer
Date Deposited:	25 Jun 2020 10:43
Last Modified:	25 Jun 2020 10:43
URI:	https://umcg.studenttheses.ub.rug.nl/id/eprint/419

Actions (login required)

View Item