Vroege opsporing van melanoom met sequentiële digitale dermatoscopie

Meerten, S.C. van (Seia) (2015) Vroege opsporing van melanoom met sequentiële digitale dermatoscopie. thesis, Medicine.

Text MeertenvanSC.pdf Restricted to Registered users only Download (773kB)

Abstract

Achtergrond en doelstelling van de studie: De prognose van melanoom, een agressieve en potentieel levensbedreigende melanocytaire tumor, is voornamelijk afhankelijk van vroegtijdige opsporing en excisie van de tumor. Een dunnere tumordikte (Breslow-dikte) bij excisie wordt geassocieerd met een betere prognose. Naast diagnostiek van gepigmenteerde laesies met het blote oog en conventionele dermatoscopie (CD), geeft sequentiële digitale dermatoscopie (SDD) informatie over de dynamische verandering van gepigmenteerde laesies in gedefinieerde tijdsintervallen. SDD zorgt voor opslag van de dermatoscopische foto’s en de vergelijking ervan in de tijd. Optimaal gezien wordt SDD bij hoog risico patiënten aangevuld met overzichtsfoto’s van het gehele lichaam om zo nieuw ontwikkelde gepigmenteerde laesies te detecteren. Het doel van deze studie is om aan te tonen dat bij patiënten met een verhoogd risico SDD zorgt voor een betere diagnostische accuratesse bij het opsporen van melanoom in een vroeg stadium in vergelijk met CD. Patiënten en methoden: Deze retrospectieve studie evalueerde 238 patiënten die gecontroleerd waren met SSD in het Antoni van Leeuwenhoek in 2013 en 2014. Alle geëxcideerde laesies die preoperatief met SDD verdacht waren voor een melanoom werden geïncludeerd in de analyse. Risicofactoren voor het krijgen van een melanoom werden verkregen uit de patiëntendossiers. De primaire uitkomstmaat was een klinisch met SDD opgespoord melanoom en bevestigd met histologisch onderzoek als een (pre)maligniteit (melanoom, melanoma in situ (Mis) of een tumor met onzekere maligne potentie (TOMP)). De secundaire uitkomstmaten waren (1) de ratio (pre)maligne/benigne als maat voor onnodige excisies, (2) niet-invasieve/invasieve melanoom ratio en Breslow-dikte als maat voor vroege opsporing en (3) de patiëntkarakteristieken om een subgroep te identificeren op basis van hun risicoprofiel. Resultaten: Gedurende de studieperiode werden 13 (pre)maligniteiten gediagnosticeerd met SDD bij 12 patiënten. De (pre)maligne/benigne laesie ratio was 1/4,08. In verhouding werden meer niet-invasieve melanomen opgespoord dan invasieve melanomen bij patiënten gecontroleerd met SDD in vergelijk met patiënten die gescreend werden met CD, 1/1 - 1/3,2 respectievelijk. Een voorgeschiedenis met melanoom en met multipele melanomen kwam significant vaker voor bij patiënten gediagnosticeerd met een (pre)maligniteit tijdens de follow-up. Bovendien hadden deze patiënten significant vaker een zonbeschadigde huid en meer dan 10 atypische naevi. Slechts 141 (59,2%) van de 238 patiënten kwamen in aanmerking om te worden gescreend met SDD op basis van hun risico factoren. Conclusie: SDD aangevuld met overzichtsfoto’s van het gehele lichaam, in een geselecteerde hoog risico populatie, laat een goede diagnostische accuratesse zien met een laag aantal onnodige benigne excisies.

Item Type:	Thesis (Thesis)
Supervisor name:	Externe begeleider: and Relyveld, dr. G.N. and dermatoloog and Locatie: Nederlands Kanker Instituut – Antoni van Leeuwenhoe
Faculty:	Medical Sciences
Date Deposited:	25 Jun 2020 11:01
Last Modified:	25 Jun 2020 11:01
URI:	https://umcg.studenttheses.ub.rug.nl/id/eprint/2173

Actions (login required)

View Item