Kuipers, G.C. (2009) De invloed van de coronale preparatie op de nauwkeurigheid van verschillende moderne elektronische lengtebepalers. thesis, Dentistry.
Text
Kuipers.pdf Restricted to Registered users only Download (41MB) |
Abstract
Doel Om door middel van een ex vivo onderzoek de nauwkeurigheid van verschillende moderne elektronische lengtebepalers vast te stellen in het bepalen van het foramen apicale, voor en na coronale preparatie. Materiaal en Methoden 22 geextraheerde een-kanalige elementen Werden ter hoogte van de glazuur-cement-grens vlakgeslepen. Dit punt diende als referentiepunt. De werkelijke kanaallengte (in deze studie de gouden standaard genoemd) werd bepaald door een 15 K-vijl in het wortelkanaal te brengen tot voorbij het foramen apicale en deze vervolgens iets terug te trekken tot de vijl net niet meer zichtbaar was. Er werd hierbij gebruik gemaakt van een stereomicroscoop en een 2x vergroting. Daarna werd er een foto genomen van de vijl, en werd de lengte van de vijl (in millimeters) op 0,001 mm vastgesteld met behulp van een computerprogramma. Hierna werden de elementen ingebed in een alginaat proefmodel, speciaal opgesteld voor het testen van elektronische lengtebepalers. De locatie van het foramen apicale werd bepaald door middel van vier elektronische lengtebepalers: Propex, Propex II, Raypex 5 en RootZX. Vervolgens werden de elementen coronaal geprepareerd, gebruikmakend van Gates Glidden boren nr. 4, nr. 3 en nr. 2, tot op 4-5 mm van de rontgenologische apex. Na de coronale preparatie werd de locatie van het foramen apicale opnieuw bepaald door middel van de elektronische lengtebepalers. Aile metingen gedurende dit onderzoek zijn 3 maal uitgevoerd. In beide meetgroepen werd de lengte van de vijlen op dezelfde manier bepaald als bij de metingen met de gouden standaard. De verschillengten ten opzichte van de werkelijke lengte werden statistisch geevalueerd door middel van de Bland & Altman analyse. De reproduceerbaarheid van iedere meetgroep en de mate van overeenstemming (de '95% limits of agreement') met de gouden standaard werden bepaald. Deze mate van overeenstemming werd vergeleken met een klinisch toelaatbaar interval van 0,00 mm tot +1,00 mm. Resultaten Zowel in de meetgroep zonder coronale als in de meetgroep na coronale preparatie bleek de Propex de laagste reproduceerbaarheid te hebben ten opzichte van de Propex II, de Raypex 5 en de RootZX. Bij de vier elektronische lengtebepalers was er een algemene tendens zichtbaar van een kortere meting, ten opzichte van de werkelijke lengte. Geen van de vier elektronische lengtebepalers bepaalde, bij 95% van de metingen, de positie van het foramen apicale binnen het klinisch toelaatbaar interval van 0,00 mm tot +1,00 mm. Dit gold ook voor de meetgroep na coronale preparatie. Conclusie Bij de vier geteste elektronische lengtebepalers, zorgt een coronale preparatie niet voor een hogere mate van nauwkeurigheid in het bepalen van het foramen apicale. De Propex bleek voor en na coronale preparatie het minst betrouwbaar te zijn.
Item Type: | Thesis (Thesis) |
---|---|
Supervisor name: | Begeleider: and Vogels, drs. M.P.J.M. and Centrum voor tandheelkunde en mondzorgkunde and Rijksuniversiteit Groningen |
Faculty: | Medical Sciences |
Date Deposited: | 25 Jun 2020 10:56 |
Last Modified: | 25 Jun 2020 10:56 |
URI: | https://umcg.studenttheses.ub.rug.nl/id/eprint/1630 |
Actions (login required)
View Item |